Gün: 25 Mayıs 2025

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

1.Okuma Hav.İşl. 15,1-2. 22-29 Mezmur 65 2.Okuma Vahiy 21,10-14.22-23 İncil Yh. 14,23-29

Biraz önceki okumada Allah’ın insanlara armağanı olan gökten inen, kutsal Yerulaşim’in tasvir edilmeye çalışıldığını dinledik. O, yüksek ve güçlü duvarlarla çevrili ama kapalı değil. Her tarafından içeri girilebilir, ama kapılardan geçme şartıyla. Bu kapılar meleklerce korunmakta ve İsrail halkının on iki atasına bağlıdırlar, tüm şehir ise on iki havariyi hatırlatan on iki temele dayanmakta. Bu şehrin şimdiki ve gelecekteki sakinleri, ataların Allah’a ve havarilerin Rableri İsa’ya itaatinden faydalanmaktalar. 

Bu şehre girip yaşayanlar, İsrail halkının ve Kilise’nin yaşam meyvesini alırlar. Bunun için onlar Kilise’nin açtığı kapılardan geçmeyi kabul ederler, yani, Kilise’nin, onlara barış ve sevinçli bir yaşamı, koruma ve sabitliği sağlamak için verdiği kuralları kabul ederler. Şehrin kurallarına havariler yaşamlarıyla tanıklık ettiler: İsa’ya şartsız sevgi, Baba’nın armağanı Kutsal Ruh ile birlik, karşılıklı hizmet, tüm insanlık için en gerçek ve derin sevgi göstergesi olan İncil’i devamlılıkla yaymak için çalışma. 

Bu şehrin kendi ışığı vardır, güneşe, ateşe benzer bir ışık: Kuzu, herkes yönünü bulup kendisinin ve diğerlerinin kimliğinden faydalanabilsinler diye devamlılıkla aydınlatan ışıktır.

Kuzunun ışığı; zor, ama kardeşlerin birliği için değerli seçimleri yapmakta havarilere rehberlik etmiş ışık idi. Havarilerin İşleri Kitabı bize bunun örneğini gösterir. İmana varan İbraniler ve putperestler arasında birlik içinde yaşamakla bazı sorunlar çıkmıştı. İbraniler, putperestlerin vaftizi almadan önce Musa’nın kanunlarını da kabullenmelerini istiyorlardı. Havariler Kutsal Ruh’un onları aydınlatmasıyla karar verdiler. Onlar; İsa’nın Musa’nın kanunlarını tamamladığını kabullendiklerinden dolayı, Kilise’nin birliğinin içinde yaşanan Allah’ın Oğluna imanın, kurtuluşumuzu gerçekleştirmesi için yeterli olduğuna ve başka hiçbir şeye gerek olmadığına karar verdiler. İsa tek kurtarıcımızdır: bizi ölümü ve dirilişi ile kurtarmış olan O’dur. 

Kutsal Ruh havarilerin hikmetli ve cesaretli kararlar almalarını sağladı. İsa, acı çekmeden önce Ruh armağanını göndereceğine söz verip tam da Teselli Edicinin onları gerçeğin doluluğuna, yani her zaman karşılaşacakları hep yeni durumlarda Baba’nın sevgisini tanıyabilmelerini sağlacağını söylemişti. 

Günümüzde de dünyamızın yaşamamıza zorladığı yeni ve zor durumlarda Ruh, çobanlarımızı, episkoposlarımızı gerçeği, yani Allah’ın sevgisinin gereksinimlerini söylemek için aydınlatır ve yöneltir. Kutsal Ruh’un bizlerin ve Kilise’nin içerisinde daima kalması için İsa’ya karşı devamlılıkla sade ve kararlı bir sevgiyi beslemeliyiz. Bunu bize O’nun Kendisi tembihledi: “Beni seven sözüme uyar, Babam da onu sever. Biz ona geleceğiz ve onunla birlikte yaşayacağız”. 

İsa’yı sevdiğimizde içimizde O’nun ve Baba’nın varlığını tadabileceğiz! Onlar; ışık, gerçek ve yaşamlarının tüm zenginliği ile, sevgilerinin kuvveti ile, Ruhlarının hikmeti ve gücü ile içimizde olacaklardır.

İsa’yı sevmek barışımızın ve gücümüzün sırrıdır. İsa’yı sevmek birlikte yaşamayı başarmamızın sırrıdır. İsa’yı sevmek ailelerimizin sabitliğinin garantisidir. O bize ısrarla kendisini sevmemiz gerektiğini söylemekte, çünkü bunun yaşamımızın güzelliği olduğunu bilmekte. İsa’yı sevdiğimizde Allah’ın sevgisinin gücü içimizde hareket eder ve tüm dünyanın değişmesi ve yeniden yaratılması için içimizden taşar.

Rabbim İsa, seni seviyorum! Sen benim yaşamımsın, sen insanların şehrinin temeli ve ışığısın! Benim de içine girebilmemi ve tüm imanlılarla barışı ve birliği tadabilmemi sağla!

P. Vigilio Covi