Epifanya Bayramı – B

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

06/01/2024 – EPİFANYA BAYRAMI 

1.Okuma Yeş. 60,1-6 Mezmur 71 2.Okuma Ef. 3,2-3.5-6 İncil Mt. 2,1-12

Dünya Çocuklar Misyon Günü

Yeşaya peygamber ışıktan bahsediyor, dünyanın karanlıklarının arasında parlayan bir ışıktan, Allah’ın güzelliğini ve büyüklüğünü gösteren ve yukarıdan gelen bir ışıktan! Karanlık dünyayı örtüyor ama Rab’bin şanı üzerinde parlıyor! Bu ışık o kadar harikulade ki tüm insanların dikkatini çekmekte, hatta dikkatini çekmekle kalmayıp onların Rab’be yaklaşmalarını ve tapmalarını sağlamakta. Pagan halklar bu ışığın, Allah’ın ışığı olduğunu anlıyorlar ve bu sebepten sunakları ve armağanları olan altın ve buhurla gelmekteler.

Fra Angelico and Filippo Lippi, Adoration of the Magi
Fra Angelico and Filippo Lippi, Adoration of the Magi

Bugünkü İncil metni peygamberin söylediklerinin gerçekleştiğini anlatmaktadır. Işık; insanları Annesinin kollarındaki Çocuğa götüren, Çocuğun evini ve mevcudiyetini aydınlatan yıldızdır. Paganlar, Yıldız Bilimciler tarafından sembolize edilirler. Onlar, ışığıyla onları ümit ve sevinçle dolduran yıldız tarafından yönlendiriliyorlar. Karanlıklar; Herodes’in kini ve korkusudur, kin ve korku ki Herodes’ten Yeruşalim’in halkına da verilmektedir. Yıldız Bilimcilerin armağanları olan halkların altın ve buhuru birçok anlam taşımaktadırlar. İncil yazarı bunları bize açıklamamakta, bizim hayal gücümüz ve sevgimizle onları keşfetmemizi istiyor. Onlar aynı birçok durumda İsa’nın söylediği benzetmeler gibidir: Allah sevgisini bulmak için, sevgimizin nasıl gelişebileceğini görmek için fırsatlar. Yola çıkan bu adamların hazine kutuları altın, mür ve buhur taşımakta. Onlar, bize hatalı gözükebilecek keşiflerini izlediler. Ama niyetleri ciddiydi, arzularını Allah uyandırmıştı ve tam bir katılımları vardı. Allah onları bu yola koymuştu, onlar bu yolda başka bir yol, Kutsal Yazıları okuma yolunu bulacaklardır. Bu yolu da güç arayan ve günahkar bir adam olan Herodes sayesinde buldular.

Bugün okunan İncil metni, hakikaten bizim için ve bizim dünyadaki mevcudiyetimiz için çok çok önemli bir bölümdür. Bugünkü bayramın adı da “Rab’bin açıklanması”dır: İsa, hiçbir şey yapmadan veya söylemeden, uzak ülkelerin halkları tarafından kral olarak tanınır. Onlar, bir yıldızı takip edip onlara ait olmayan Yazıları okuduktan sonra kendilerini alçaltarak bir annenin kollarındaki Bebeğe tapıyorlar. Bu karşılaşmanın sevincinin hemen ardından Bebeğin yaşamının ta başından taşımak zorunda olacağı haçı da hissediyorlar.

Bizim için bunlar ne öğretiyorlar?

Her şeyden önce İsa’nın imkanımız dahilindeki her yolla aranılmaya layık olması! Fakat bunun için başkalarından da yardım dilemeliyiz.

Yaratılış bizi O’na yönlendiriyor fakat O’na sadece Kutsal Yazılar sayesinde varabileceğiz: Onlardan kendimizi esirgemeyeceğiz! Kutsal Yazılar, onları yaşamak istemeyen günahkar insanlar tarafından bildirilse de, Rab’bin Söz’ünün değerini muhafaza etmektedir.

Hazinelerimiz İsa’nın eline bırakıldığında değer kazanmaktadırlar!

Elimizdeki altın, kıskançlık ve kabadayılık, şiddet ve ölümdür; İsa’nın ellerinde ise armağan ve sevgi işaretidir. İnsani şanın ve saygının sembolleri olan buhur ve mür, İsa için kullanıldıklarında tam anlamlarına kavuşmaktadırlar.

İsa ile karşılaşan, O’nu bir kadının, Annesinin kollarında bulabileceğini bilmelidir. Kadının büyüklüğü, adam değil kadın olmasında değildir, onun dünyayı kurtaran Bebeği sunabilmesindedir. 

İsa’ya tapan kişi bu dünyada fayda beklememeli, ne sağlık ne de saygınlık: Bebeğe tapan Onunla birlikte haçı taşımaya hazır olmalı! Kendini dünyanın büyüklerinden ve zenginlerinden saklayacaktır ki, kendisini taptığı Bebeğin düşmanlarının arasında bulmasın!

Aziz Pavlus, Efeslilere yazarken İsa’nın sırrının açıklanmasıyla bize yapılan büyük armağandan bahsediyor: Tek bir beden olup Baba’nın sevgisinden faydalanmamızdan dolayı bizleri birbirimizle birlik içine koyan gizemdir. Hristiyan ortamda doğmuş olmayan kişi, daima Kilise’de yaşayan kişiden bu armağanı daha çok değerlendirebiliyor. Sevgiyi tanımamış olan kişi Baba’nın İsa ile gösterdiği sevgiyi, bunu daima yaşamış olandan daha çok değerlendirebiliyor. İsa’nın sayesinde Baba’nın bizi sevdiğini bilmek ve bunu kuşkusuzca bilmek, bizlerin birbirimizle kardeş ve dost olarak hissetmemizi sağlayan ışık ve güçtür. O zaman Çocuğa doğru koşalım: Bizleri de çeken bir yıldız ve yol gösteren bir Söz vardır!

Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it

Meryem Allah’ın Annesi Bayramı

01/01/2024 – MERYEM ALLAH’IN ANNESİ BAYRAMI 

1.Okuma Say. 6,22-27 Mezmur 66 2.Okuma Gal. 4,4-7 İncil Luk. 2,16-21

Yeni yılın başlangıcı dolayısıyla burada toplanmış bulunuyoruz. Yeni yılı Baba’nın bir armağanı olarak kabul etmek için gereken ışığı ve gücü bulmak istiyoruz, aynı zamanda bu yeni yılı sorumlulukla yaşamak istiyoruz öyle ki onu sevgi dolu olarak, canlı ve gerçek bir sunuş gibi Allah Baba’ya iade edebileceğiz.

Efes, Meryem Ana Evi
Efes, Meryem Ana Evi

Bu yılın sonuna varabilecek miyiz bilemiyoruz, nasıl olacak ve neler yaşayacağımızı da bilmiyoruz: Kendisi ile işbirliği yapmamız için onu bize bağışlayan Allah Baba’ya güveniyoruz. İleriye dönük tahminler yapmıyoruz: Sihirbaz, müneccimlere, medyumlara koşuşan dinsizler değiliz, şeytanın söyleyeceği yalanları duymak istemiyoruz. Bu ağır günahtan uzağız. Biz Allah’ın armağanının gerçekten Allah’ın armağanı olduğuna inanıyoruz: Bu; bir fayda, bir sorumluluk, bizim için ve O’nun sevgisini verebileceğimiz etrafımızdakiler için bir sevinçtir.

İlk okumada Allah’ın halkını Harun’nun sesi ve açılan kolları vasıtasıyla kutsayan sözlerini dinledik. Bizlere de bugünkü Ayinde bu kutsamanın aynısı verilecektir. Allah, ışığı ve gücü ile bizlere yoldaş olmak istemektedir, bu sebepten yeni yılı güven ve sevinçle karşılayalım: Allah’ın varlığı bizler için güven ve barış olacaktır. Peygamberlerin Meryem’den doğan çocuğa verdikleri isimlerden biri “Allah bizimledir”: Doğumundan sekiz gün sonra O’na verilen isim, Allah’ın bizi kurtardığının garantisini vermektedir (İsa, ‘Allah kurtarır’ demektir). Bu kurtuluştan eminiz tam da çünkü Allah bizimledir. O bizimle birlikte, tahmin edemeyeceğimiz bir şekilde: Meryem’in kollarında taşıdığı Bebek’tedir! 

Bugünkü İncil’in metni Anne’nin yani Meryem’in davranışını göstermekte. Onu sessizlik içerisinde görüyoruz, Oğlu hakkında söylenen sözlerle doldurulmuş bir sessizlikte. Çocuğun hakkında konuşanlar, en basit ve en fakir, cahil ve hor görülen kişilerdir: Onlar gibi kimseden değerlendirilen Meryem bu şeyleri önemsemiyor. O; Allah’ın birçok şekilde, ve de en çok alçakgönüllü şekilleri tercih ettiğini biliyor – İsrail’in kadınlarının arasından O, kendisini tercih etmedi mi?-. Nereden gelirse gelsin, Allah’ın Sözü dinlenilmeli ve yürekte korunmalıdır. Gerçekten de Allah’ın her Söz’ü, Allah bizimle olan O’nun bebeği ile ilişkili. Kendisi O’nun annesidir, Allah’ın Annesi! Bugün tüm Kilise Meryem’i bu unvan ile kutlamaktadır. Bu unvan ona tüm imanlılar ve Efes’te toplanan episkoposlar Konsili tarafından verildi. Meryem’e Allah’ın Annesi diyerek İsa’nın diğerleri gibi bir çocuk olmadığını belirtmiş oluyoruz; bu bebek aziz Pavlus’un yazdığı gibi “bedeninde tüm ilahiliğin tamlığını taşımaktadır”

Yeni Yıl’a Anne’yi kutlayarak başlıyoruz: Mademki o, Allah’ın Annesi, bizler de onu kendi annemiz olarak hissederiz! Sevinçle, Allah’a yöneltilmiş olan için gerçekten büyük sevgisini bizler de hissediyoruz: Bizler ki Allah’ın yaratıkları, bugünden itibaren O’nun evlatları da olmaktayız. İsa’nın Baba diye çağırdığı ve bize O’nu böyle çağırmayı öğrettiği Allah tarafından sevildiğimizi garantileyen Havarinin mesajı işte budur. Bizler Allah’ı Baba diye çağırabilsek bu gerçekten Allah’ın evlatları olduğumuzun ispatıdır. Allah bizi evlatları olarak görüyor. Bu bizim için büyük bir sevinçtir ve tüm insanları, bizi düşman olarak görenleri dahi, kardeşimiz olarak görmemizin sebebidir. Biz, düşmanlarımıza kardeşiz: Dünyada barış olması için temel budur! 

Bugün Hristiyan dünyası barış armağanı hakkında derin düşünmekte! Tüm barışa susamış ama elde etmeyi ve muhafaza etmeyi bilmeyen halklar barışa eğitmeyi istemekteler! Barışın sırrı İsa’dır, O bizlere başkalarını incitmemeyi öğretti, kendimizi incinmiş hissetmememizi de tavsiye etti. Çünkü bizlerin Allah’ın evlatları olduğumuzu söyledi ve birbirimizi kardeşler olarak görmemizi istedi. Bu sebepten kendimizi düşünmeden birbirimizin iyiliğini istiyoruz.

Bugün Meryem Ana’nın mantosunun altında toplanıyoruz, öyle ki o bizleri İsa’ya yaklaştırsın ve biz O’nun barışından ve varlığından faydalanabilelim. Böylece yeni yıla ümit ve güvenle başlayabiliyoruz: her gün İsa ile birlikte ve Baba’nın korumasıyla yaşamımız karşılaşacağımız birçok kişi için kutsama olacaktır.

Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it

Kutsal Ailenin Bayramı – B

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

31/12/2023 – KUTSAL AİLENİN BAYRAMI – B Yılı

1.Okuma Yar.15,1-6; 21,1-3 Mezm 104 2.Okuma İbr. 11,8.11-12.17-19 İncil Lk 2,22-40

Bugünkü okuma metinleri özellikle İbrahim’in, Meryem ve Yusuf’un imana itaat etmeleri üzerine dikkatimizi çekmektedirler. İbrahim ve Sara, Allah’tan bir söz almışlardı, daha sonra çok ciddi bir şekilde denendiler. İbrahim, yaşadığı zor durumlar yüzünden, birçok kere Allah’ın Sözünden şüphe etmek üzere oldu ve Allah’a hiçbir şeyin imkansız olmadığının kanıtını yaşadıktan sonra bile, ondan yine anlaşılamaz bir fedakarlık istenmekte. İbrahim, Allah’ın söz verdiği ve yaşlılığında bağışladığı tek oğlunu, Allah’a feda etmesini istediğine inanıyordu ve itaat ederek bu fedakarlığı gerçekleştirmek için gerekenleri adım adım yaptı.

Unknown, Purification and the Presentation in the Temple (Miniature extracted from the Book of Hours of the Family Of Ovens. Library and Multimedia Library of Nancy, Ms. 1874 (fol 30v)).
Unknown, Purification and the Presentation in the Temple (Miniature extracted from the Book of Hours of the Family Of Ovens. Library and Multimedia Library of Nancy, Ms. 1874 (fol 30v)).

Kutsal Yazılar niçin bu tür olayları birçok kez anlatıyor? Bu olaylar Allah’a olan imanımızın temelindedir: Allah, Allah’tır, değil mi? O’nun Sözü gerçek mi aldatmaca mı? İbrahim’in davranışı bizlere ebeveynler, çocukların gidip gelmeleri hakkında bir şeyler söylüyor mu? Ve eşlerin ilişkileri hakkında bir şeyler öğretiyor mu?

Yusuf ve Meryem, Musa’nın Yasasına uyarak Yeruşalim’deki tapınağa gidiyorlar. Peki, bu davranışları gelen çocuklarımızı nasıl kabul etmemiz hakkında fikir veriyor mu?

Allah’ın Sözü bizler için düzeltme ve arınma, bilgelik, tavsiye ve yöneltmedir, hatta kurtuluş yoluna ulaşmak için hem her kişi için hem de tüm toplum için esas göstergedir.

Eşler, çocuk bekleyerek karşılıklı sevgilerini gösterirler. Bu bekleyiş yoksa sevgileri tehlikededir, hatta egoisttir, belki de yoktur. Gerçek sevgi; birlikte sevmeye yöneltir, birinin kendini ötekine vermesine değil de, ikisinin tek bir şey olmalarına ve birlikte başkalarını yaşama çağırarak onlara kendilerini vermelerine sebep olmaktadır. 

Eşlerin beklediği çocuk gelmiyorsa, ümitsizliğe mi kapılmalıdırlar? Katiyen hayır, diyor iman dolu İbrahim. Çocuk gelmiyorsa, bakışlarımızın Allah’a doğru çevrili kalması gerektiğidir: Üzerimizde O’nun özel planları olabilir, biz bunları bilemeyiz. Eğer O, bizi bekletiyorsa, O’nun bizi denenmelere karşı güçlü bir imana hazırlamak istediği demektir, öyle ki gelecek evlat alçakgönüllü, sebatkar bir iman dolu bir ortam bulabilsin.

Çocuk gelince o nasıl kabul edilmelidir? İbrahim şöyle diyor: O çocuk Allah’ın merhametinin bir armağanıdır! Bu evlat; çabalarımızın, zekamızın veya kabiliyetimizin meyvesi değildir, bunun bilincinde olmalıyız. O, şükrederek kabul edilmelidir. Onu alçakgönüllülük, minnettarlıkla, Allah’ın Sözünün verdiği güvenle karşılamak gerekiyor. Onu ümitle beslemek ve Allah’ın Sözü ile aydınlatmak lazım.

Eşe nasıl davranılır? Hem İbrahim hem de Yusuf bize şöyle diyorlar: Eşimizi Allah’ın sevgisinin aracı olarak görelim, onda Allah’ın şefkatini, merhametini ve eserini görelim. Sara ve Meryem bize şunu söylüyorlar: Güveyin varlığından ve özellikle, zayıflığımızı güçlendiren imanından mutlu olalım. İbrahim ve Sara, bakışlarını Allah’a sabit tutarak, arzusunu gerçekleştirmek isteyerek birbirlerini seviyorlar. Yusuf ve Meryem, Oğullarını Allah’a tüm kalpleriyle sunarak ve O’nun için yaşayarak birbirlerini seviyorlar.

Onlarla karşılaşan Şimeon, onların sadece Oğul’a bakmalarına, hatta kendilerini düşünmeyip Allah’ın Oğlunun etrafında ekebileceği acıyı paylaşmak için kendilerini sunmalarına yardım ediyor. O Oğulu seven ve O’na değer veren mutlaka olacaktır, ama O’nu reddeden ve kin tutan da, mutlaka olacaktır. Onun acısını ebeveynleri paylaşacaktır, onlar buna da hazır olmaktadırlar!

Biz bugün bakışlarımızı İsa’nın ailesine çevirerek, aile ilişkilerimizde güçlü olalım ve aydınlanalım. Buna çok ihtiyacımız var çünkü her birimizin günahı bu ilişkileri engelliyor. Birçok ailede yaşamak imkansızdır, bazen aile yaşamı otelde yaşamaya, hapiste olmaya, hastanede olmaya dönüşüyor. Böyle oluyor çünkü günah hüküm sürüyor ve kimse günahı kendi yerine atmayı düşünmüyor. Günahın yeri, Allah’ın kuzusu olan İsa’nın omuzlarıdır! Eğer bu yükü, yani günahı biz tutuyorsak ve taşıyorsak, bu yük tüm ailemizi eziyor ve onu acı yeri kılıyor. Şunu hatırlayalım: İsa; yaşadığımız yerlerin, barış, huzur, şefkatli ve güvenli sevgi ortamları olmaları için Barışma Gizemini bağışladı. Aile içerisinde, eşler arasında, evlatlar ile ebeveynler arasında karşılıklı af çok önemlidir, ama unutmayalım ki, yeniden huzur, birlik ve haçımızı taşıyarak sevme kabiliyetimizi bulmak için, en önemlisi ve en ‘verimlisi’ Rab’bin Kilise aracılığıyla verdiği aftır. Birçok kişi psikologların, Barışma Gizeminin hizmetkarları olan rahiplerin yerini alabileceklerini düşünüyorlar: Allah’ın affının yeri, insanın birkaç sözlerinden alınamaz! Bu sebepten her ikisinin meyveleri çok farklıdır.

Bugün Baba Allah’a ailelerimiz için şükredelim: Önümüze koyduğu kutsal örneklere bakarak O’na şükredelim. İmanlıların ailelerine bakalım, örneğin İbrahim ve Sara’nın, ama özellikle Yusuf ve Meryem’in kutsal ailesine bakalım. Bu aile, tüm eylemlerinin, tüm arzularının merkezine İsa’yı koymaktadır. Kutsal Aile’den örnek alarak yaşamımız, bir armağan ve bir kutsama olmak için, çağrıldığımız ortamda sevgi ve hikmet yaymak için de yadım bulacaktır.

Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it

NOEL BAYRAMI 

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

25/12/2023 – NOEL BAYRAMI 

 
Gece Yeşaya 9,1-3.5-6 Mezm. 95/96 Titus 2,11-14 Lk 2,1-14
Şafak Vakti Yeşaya 62,11-12 Mezm. 96/97 Titus 3,4-7 Lk 2,15-20
Gündüz Yeşaya 52,7-10 Mezm. 97/98 İbran. 1,1-6 Yh 1,1-18

Özellikle şafak Vakti Ayin’indeki metinlere bakmak istiyorum. Bu metinler; artık dünyada mevcut olan, artık insana ve insanlara ümit ve sevinç vermek için etkilemekte olan Kurtarıcıyı müjdeleyen metinlerdir. 

Natività Mistica (1501), particolare; Sandro Botticelli, National Gallery di Londra
Natività Mistica (1501), particolare; Sandro Botticelli, National Gallery di Londra

Aziz Pavlus, Titus’a, “oğlum benim” diye hitap ederek İsa’nın gelişinin anlamını aktarmaktadır: “Kurtarıcımız Allah, iyiliğini ve insanlara sevgisini açıkça gösterdi. Yaptığımız doğru işlerden dolayı değil, kendi merhameti yüzünden bizi kurtardı”. İsa’nın doğumu, Allah’ın iyiliğinin ve insanlara olan sevgisinin eseridir: Tarihimizi değiştiren bir eserdir. Gerçekten de egoizm ve acılar dolu insanın yaşamına, Allah’ın sevgisi güçlü bir şekilde girer. Bu sevgi bizi kurtarır, çünkü yavaş yavaş, insan yüreğinin dolu olduğu ve her tür acılarını yaratan adaletsizliklerin yerini alır. Allah bizi sevgisi ile kurtarıyor ve bu sevgi İsa’da gösterilmektedir. 

Yeşaya peygamber de, birkaç yüzyıl önce, Rab’bin gelişini müjdelerken ümit ve güven veriyordu. Rab’bin mevcudiyeti, ümitsiz ve dağılmış olan İbranileri “Kutsal toplum, Rab’bin Kurtardığı kavime” dönüştürecek. Bu halk; yeryüzünün bütün halkları için önemli olacaktır, o kadar ki bütün halklar onu arayacak, çünkü sadece onda, huzurlu bir gelecek için gerçek sevgi ve güvenlik bulunacak. Bu sebepten tüm Allah’ın halkını temsil eden Yeruşalim’e, yani “Sion kızı”na, “Aranan, terk edilmemiş kent” adı verilecektir.

Bunlar; güzel düşünceler, hayaller değildir. İşte Luka’nın bize teklif ettiği anlatım: Fakirlikte, zorlukta yaşayan ve dünyanın zenginlerinin hor gördüğü çobanlar, meleklerin onlara söylediklerini görmeye gitmek için birbirlerine cesaret veriyorlar. Bir hayal mı olacak? Geçmişte olduğu gibi boş bir ümit mi? “Aceleyle gittiler”: Gitmekle Allah’a, Peygamberler aracılığıyla Kendisini onlardan biri gibi, bir çoban gibi Kendisini tanıtan o Allah’a itaat ettiklerini biliyorlar. 

Olağanüstü bir şeyi değil: “Meryem, Yusuf ve bebeği” buluyorlar. Birçok fakir aile gibi olan, küçük bir aile buluyorlar. Her ne kadar bu aile bir çoban ailesi değilse de Bebek yemliğin içine, aynı onların bebekleri gibi yatırılmış! Hiçbir özelliği yok, ama meleklerin söyledikleri Söze tıpa tıp uygun! Söz Kelam’la bir oluyor, bildirilen Söz beden alan Söz’le birleşiyor! Bu basit uygunluk; hayret, sessizlik, sevinç oluyor!

Sadeliklerinde anlatılan olayları duyan, hayret ediyor çünkü kendisinin, Allah’ın, çok yakın, fakirler ile fakir, güçsüzler ile güçsüz bir Allah’ın istediği ve verdiği bir olayı seyretmekte olduğunu anlıyor! 

Bebeği kundağa saran ve başkalarının bilmediğini bilen Anne, sessizlikte kalıyor. Sessizlikte bir tek kendisinin duyduğu ve yaşadığı olayları düşünüyor ve sadece kendisinin anlayabileceği sonuçlara varıyor. Bu düşüncelerini yüreğinde saklıyor, fakat yüzden ve yüreğin huzurundan sızılan sevinç, kendisi farkına varmadan, etrafa yayılmaktadır.

Simdi her günkü yaşamlarına dönen çobanlar; yanlarına, işlerine ve ailelerine, ümit ve sevinç getiriyorlar: Onlar, Allah’ın var olduğunu, kendileriyle birlikte olduğunu, Söz’ünü onlara yönelttiğini, kendilerine somut bir merhamet ve barış vaadi verdiğini biliyorlar.

Biz hem Meryem’in hem onların mirasçılarıyız.

Hayretler içerisindeyiz, çünkü Noel gizemi barış ve birlik ruhunu bağışlıyor. Meryem’in sevincini ve aramızdaki Allah’ın varlığından kaynaklanan ümidi içimizde de taşımak istiyoruz. Çobanlar gibi, sosyal yaşamımızda ve ailelerimizde, insanlardan hiçbir şey bekleyip, talep etmeden, yeni bir yürekle yaşamaya başlayabiliriz: Kendimiz büyük bir sevgiyi dağıtmaya kabiliyetli kılındık!

Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it

Noel’e Hazırlık Devresi 3. Pazar Günü – B

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

17/12/2023 – NOEL BAYRAMINA HAZIRLIK DEVRESİ –

3. Pazar Günü – B Yılı

1.Okuma Yeş. 61,1-2.10-11 Mez Lk 1,46-50.53-54 2.Okuma 1 Sel. 5,16-24 İncil Yh. 1,6-8.19-28

Vaftizci Yahya’ya bakmaya ve dinlemeye devam edelim. Bugün bize tanık olarak gösterilmekte! Onun yaşamı ve sözü; ışık, peygamber, Mesih ve Güvey Olan’a tanıklıktır. Kudüs’teki Yahudilerin yolladığı araştırmacılara verdiği cevaplara bakarsak, onun İsa için yaşadığını görüyoruz:Gerçekten Vaftizci, İsa’nın tanınması ve kabul edilmesi için yollandığını bilmektedir.

John the Baptist Announcing the Messiah (Mosaic in Cappella Palatina di Palermo, located in Palermo, Italy; Unknown, mid 12th century)
John the Baptist Announcing the Messiah (Mosaic in Cappella Palatina di Palermo, located in Palermo, Italy; Unknown, mid 12th century)

Yahya’nın önemi, müjdelediği Kişinin öneminden gelir. Yahya kendi şanını aramıyor, Yücelerden doğan güneş olanın ışığını karartmak istemiyor. O bizim için değerli bir örnektir: İsa’nın öğrencileri olarak tüm yaptıklarımızı Öğretmenimizin ve Rabbimizin şanı için yapmaktayız, insanların gözünde beğenilmek için veya büyük ve önemli gözükmek için değil! Bu; büyük azizlerin, Meryem Ana’nın ve tüm Havarilerin alçakgönüllülüğüdür: Onlar, yaşamlarını Allah’a, ve O’nun sevmek ve kurtarmak istediği bütün insanlığa hizmet olarak saydılar.

Bundan büyük çağrı yoktur, tıpkı Meryem’in söyledi gibi: “O, bakışlarını kulunun düşkün haline çevirdi. İşte, bundan böyle bütün nesiller bana mutlu diyecek. Çünkü Kadir Allah, benim için büyük şeyler yaptı”. Yahya kendisinin ne Mesih ne de peygamber olmadığını söylemekten mutlu idi. O, sorular soranların kendisine verdikleri hiçbir unvanı kabul etmedi.

Yahya’nın mutluluğu; hizmetkar olmak, İsa hakkında konuşabilmek, O’nun aramızda var olduğunu ilan etmek, yüreklerde, özellikle kendini günahkar olarak kabul edenlerin yüreklerinde O’nun gelişini hazırlamaktır. Gerçekten ilk okumada Yeşaya peygamberin söylediği gibi Allah’ın Ruh’u, o Ruh ki, mesheder ve Allah’ın iyileştirici ve kurtarıcı eylemini gerçekleştirmekte yetenekli kılar, O’nun üzerindedir.

Yahya’nın kendisine koşan pişman günahkarlara gösterdiği sevinci, daha önce Yeşaya müjdeliyordu. Aziz Pavlus, bu aynı sevinci Hristiyanların yaşamasını istiyor. Selaniklilere yönelttiği tavsiye tam da şu şekilde başlıyor: “Her zaman sevinin!”.

Biz kendi kendimize şunu soruyoruz: Bize kötülük, acı, şiddet, adaletsizlik veren bu dünyada nasıl hep sevinebiliriz? İşte sevincin tarifi: “Durmadan dua edin ve her durumda şükredin”. Baba’ya minnettarlıkla yöneltilen dua daima sevinç kaynağıdır. Bu sevinç geçici şeylerden değil, Allah’ın sevgisi, İsa’ya itaat, Ruh’un tesellisi ve ışığından kaynaklıyor.

Ayinin şükran duasına girişi genelde şu sözlerle başlar: “Rabbimiz, Aziz Peder, ebedi ve kadir Allah, her zaman ve her yerde, Kurtarıcımız Mesih İsa’nın adına seni övmek ve sana şükretmek bir görevdir ve bir selamet yoludur”. Evet, doğrudur, şükretmek, kurtuluşun, bunun için sevincin kaynağıdır. Allah’a şükrettiğimiz zaman bu O’nun hoşuna gider ve O’nun sevinci yüreğimize yansır!

O halde Baba’ya O’nun Kendisi için ve O’nun tanıkları ve hizmetkarları olabildiğimiz için devamlı olarak şükrederek, sevinç alıştırmalarını yaparak Kurtarıcımızı kabul edip O’nu kutlamaya hazırlanalım.

Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it

Noel’e Hazırlık Devresi 2. Pazar Günü – B

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

10/12/202 – NOEL BAYRAMINA HAZIRLIK DEVRESİ 2. Pazar Günü – B Yılı

1.Okuma Yeş 40,1-5.9-11 Mezmur 84 2.Okuma 2Petrus 3,8-14 İncil Mk 1,1-8

Noel’e Hazırlık Devresinin bu ikinci pazar gününde Yahya’ya bakıp onu dinlemek için durmaktayız. İncilci Markos Yahya’yı tanıtırken bize Yeşaya Peygamberin bir ayetini hatırlatıyor: Demek ki, Yahya’nın çölde bağıran sesi ile Kutsal Yazılar gerçekleşmeye başlıyor. Yahya’nın yaşam tarzı ve ümit veren sözleri yüzünden halk, yaşadığı ortamdan uzaklaşarak Yahya’ya gidiyor. Bundan bizler şunu anlayabilmekteyiz: Rab’bin Sözünü dinlemek ve tövbe adımlarını atmak için, kendi alışkanlıklarımızdan ve rahatımıza bakmaktan vazgeçmemiz, fakirliği ve ölçülü olmayı kabul etmemiz gerekiyor.

Geertgen tot Sint Jans (circa 1460–circa 1488), John the Baptist in the Wilderness
Geertgen tot Sint Jans (circa 1460–circa 1488), John the Baptist in the Wilderness

Yahya’nın “deve kılından bir giysisi vardı. Çekirge ve yaban balı yerdi”: Bu giysi peygamberlerin tipik giysisiydi. Rab’bin Sözü, insanların şehvetli modalarına uymadan Allah’ı her şeyin üstünde tutan, insanların modalarına eğilmeyen insanların ağzından çıkabilir. Ayrıca o, Allah’ın iyiliğinin buldurduğu yemek ile besleniyor: Bu yemek daima günahkar, egoist ve zevk arayan insanların ellerinden kirlenmemiş yemektir.

Peki Yahya ne diyor? O; başkasından, kendinden “daha güçlü” birinden bahsediyor. Bu kişi, sadece Allah’a ait güveyin yerini alabilendir. Fakat halkın Güveyi sadece Allah’tır: Demek ki Gelecek Olan, Kutsal Ruh’la vaftiz edecek Olan; Allah’tır; O’nun tarafından Allah’ın sevgisi somutlaştırılacaktır! – İsrail halkının kültüründe çarıkların bağını çözen kişi, dul gelinde hakkı olan, onu gelin olarak alabilendir: Yahya bu yeri almak istemedi!-.

Yahya vaftiz ediyor ama onun vaftizi sadece İsa’nın vaftizine hazırlıktır. Yahya’nın vaftizi sadece insanların yaşamındaki günahları çıkarıyor, yani, Allah’ın Oğlu’nu tanıtıp O’nunla karşılaşmaya hazırlayarak, insanları Allah’a yaklaştırıyor.

İsa’nın vaftizi ise insana Allah’ın ilahi yaşamını verecek, onu ilahlaştıracak, kutsallaştıracaktır. Yahya’nın görevi Yeşaya’nın bildirdiği yorucu görevdir: Rab’bin gelişini kolaylaştırmak için yolu hazırlamaktır! Bu yol, kararlarımızı, diğer insanlarla ilişkilerimizden, düşüncelerimizden, duygularımızdan geçiyor: Rab oradan geçmelidir, orada engel bulmamalıdır.

O geleceği zaman mutluluk büyük olacak, çünkü O, en büyük sevgiyi, sona ermeyen sevgiyi getirecektir. Bu sebepten günahların affedilmesi önemlidir: Bunlar, yaşamı bir bayrama çeviren ve seven Güveyin gelişini yavaşlatan veya engelleyenlerdir. Yahya hepimizi günahlarımız için af dilemeye çağırıyor, ondan sonra İsa bizleri Allah’a benzer kılan Ruh’u verecektir.

Aziz Petrus da ikinci mektubunda bizleri günahlarımızı tanımaya ve pişman olmaya davet ediyor. Rab hazır ve pişman olduğumuzda gelecektir. Gelişinin sevinci hem yakın hem uzaktır: Yakındır çünkü Rab yakında gelecek, ama uzaktır çünkü O bizim iyiliğimiz için uygun zamanı sabırla beklemektedir.

Yaşamımızı, Rab’bin, arzularına uygun kılarak O’nu bekliyoruz. O, yaşamımızın, sadece sınırsız birlik ve sevgi olan kendi yaşamının yansıması olunca mutlu olacağımızı biliyor. Kalıcı ve şanlı gelişini beklerken sevinçli olalım. Dünyanın sonundaki şan dolu kati gelişini beklerken şimdi, burada, sonunda tam olarak gösterilen şan olmadan da, ilk gelişini sevinçle kutlayalım!

Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it

Günahsız Meryem Bayramı – B

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

08/12/2023 – GÜNAHSIZ MERYEM BAYRAMI

1.Okuma Yar. 3,9-15.20 Mezmur 97 2.Okuma Ef. 1, 3-6.11-12 İncil Luka. 1, 26-38

Bakışlarımızı Meryem’e yöneltmekteyiz. Bugün onu bizde olmayan bir armağanı için kutluyoruz: Meryem ilk günahı olmadan doğdu. Onun bu armağana sahip olması, bizim içimizde beslediğimiz ümidin gerçekleşeceğinin kanıtıdır. Ondaki armağan, kaynaktan gelen bir saflıktır, Adem’in kaybettiği ve mükemmel Oğul, yeni Adem hariç, hiçbir evladının sahip olmadığı bir saflıktır. Meryem, Allah’ın sevgisinin sınırsız ve bedava olduğunu gösteren bu büyük armağana sahiptir!

Stained Glass in the Church of Tervuren, Belgium, depicting Mother Mary and the Dogma of the Immaculate Conception

Meryem Allah’tan şüphe etmeye, O’na itaatsizlik yapmayı istemeye olan içsel yatkınlığı Adem’den miras almadı. Bu sebepten biz bugün mutluyuz: Anne olmak için, Allah’ın Oğlu’nun ve, tek bir beden olarak, O’nunla birleşenlerin Annesi olmak için seçilen Meryem, günahtan korunmuştur. Fakat kendisinin bu armağanı almış olması, bunu yaşamakta zorlanmadığı anlamını taşımaz. Meryem de denendi, Kötü Olan ona denenmeleri yaşatmaktan çekinmedi. Meryem’in günahsız oluşu için Allah’a şükredelim, ama ona da çektiği zorluklar için teşekkür edelim.

Meryem’e yeni Havva denilmektedir. İlk Havva Allah’ın Sözünü dinledi ama denendiğinde, kendisine sevgi ve hikmetle konuşana gereken güveni gösteremedi: o kendi duyularına kulak vermeye karar verdi ve duyular Allah’ın kati bir şekilde “hayır” dediklerini güzel ve iyi gördüler.

Meryem, yeni Havva, yaşayanların gerçek annesi, Allah’ın Sözünü kabul ediyor, onu seviyor ve onu gerçekleştirmek için kendini tamamen sunuyor. Kendi gördüğüne ve bildiğine önem vermiyor: Allah’ın kendi yeteneğinden üstün olduğunu biliyor. Meryem kendisine konuşan meleği seviyor ve ona inanıyor, onun söylediklerini gerçekleştirmek için kendini sunuyor.

Meryem Allah’ın ışığıyla parlamaya devam ediyor. Günahın lekesi ondaki Allah’ın kutsallığına gölge düşüremiyor: Herkesin şüphelerini ve anlayışsızlıklarını çeken Nasıra’da; İsa’nın hayranlıkla izlendiği ama inanılmadığı Kefernehum’da; İsa’ya olan sadakati ve sevgisi en son derecede denendiği Yeruşalem’de Meryem’in hayatında Allah’ın kutsallığı parlamaya devam ediyor. Meryem’de günah tutunamıyor, bize olduğu gibi ona yapışamıyor.

Havari şöyle diyor, “dünya yaratılmadan önceden beri Onun önünde sevgide kutsal ve günahsız olmak” için seçildik. Bizlere kutsallık ve arınma, vaftiz aracılığıyla verilmektedir, vaftiz de, yani ilahi yaşama dalmamız, kendimizi İsa ile Baba’ya sunmamızla gerçekleşir. İsa sayesinde bize verilen armağanları yaşamak için Meryem’e bakabiliriz: Onun Oğluyla birlik olma şekli, her birimize örnek, şefaat, güçtür!

Günahsız Meryem, Kilise’nin imajıdır, bugünkü adaklar üzerine duanın dediği gibi, “Mesih’’n lekesiz ve kırışıksız, güzelliğiyle parlayan, gelindir!” Kilise ne ise, Meryem o’dur! Meryem ne ise de Kilise o’dur! Kilise’ye dahil olan her derecedeki tüm günahkarlar, Meryem’in kutsallığından ve lekesiz parlaklığından sevinç duyar ve faydalanır: Onlar da İsa’yı sevdiklerinde Meryem’in kutsallığıyla parlarlar. Bizler Adem ile Havva’nın suçlarının yaralarından iyileşmeliyiz; bu suçlar, bizim ve atalarımızın Allah’a itaatsizlikleriyle tekrarlandı, yenilendi ve büyüdü. İsa sayesinde iyileşeceğiz ve böylece Meryem’in çehresinde tam olan güzelliğin işaretleri bizde de gözükmeye başlayacaklardır.

Bugünkü bayram, Noel Bayramından iki hafta kadar öncesine denk gelmektedir. Mutlaka biz de Meryem sayesinde, dünyanın Kurtarıcısını saf bir ortamda, gurur ve kötülükten uzakta, karşılamayı arzuluyoruz. Bu sebepten Bakire’nin saflığına bakarak günahlarımızı itiraf etmeye hazırlanalım ve İsa’ya dönmeye devam edelim.

Noel Bayramına sadece yüzeysel işaretlerle hazırlanmayacağız: Bunların içimizde gerçekleşen bir şeylerin işareti olması için çalışacağız. Kutsal Bakire Meryem Kilisedeki mevcudiyeti ile kutsallık yürüyüşümüzde bize yardım etsin: Allan’ın ışığı dünyada bizim sayemizde de parlayacaktır!

Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it

Noel’e Hazırlık Devresi 1. Pazar Günü

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

03/12/ 2023 – NOEL BAYRAMINA HAZIRLIK DEVRESİ –

1. Pazar günü– B –

1.Okuma Yeş 63,16-17.19;64,1-7 Mezmur 79 2.Okuma 1Kor 1,3-9 İncil Mk 13,33-37

Peygamber Yeşaya tüm İsrail’in duasını yankılatmaktadır: ”Keşke gökleri yarıp insen!”

Bu, garip bir duadır: Allah dünyaya inebilir mi? O; gelip ağır suçlardan, yalandan, karanlıktan, günahtan o kadar acılı bir şekilde kirletilmiş insanlığımıza dokunabilir mi? O’nun sevgi ile gözettiği bir insanın, bir yaratığın var olduğu her yerde O şimdiden mevcut değil mi?

Helen McLean, Christ in Glory (Mosaics in the Church of the Transfiguration are created in the ancient tradition of Byzantine-style mosaics)
Helen McLean, Christ in Glory (Mosaics in the Church of the Transfiguration are created in the ancient tradition of Byzantine-style mosaics)

Bu dua ile O’nun farklı bir şekilde var olmasını mı istemekteyiz? Yeni bir şekilde bizimle var olmasını, yeni bir dikkat ile bizi sevmesini mi istiyoruz?

Allah bizi severdi ve yanımıza gelirdi, hayatımız ümit etmeye, ışık görmeye, dirilmeye başlayacaktı.

Eğer Allah gelmezse – diyor peygamber – bu, O’nun bize gelmek istememesi için değil de, bizim O’nsuz hiç bir şeyi yapamaz olduğumuzu fark etmemiz içindir. Bu şekilde duamızı kabul etmesine hazırlanmamız için kendimizi O’na yöneltmemize, kendimizi O’nun evlatları olarak tanımamıza, doğruluk eylemlerini yaparak hayatımızı değiştirmemize hemen hemen zorundayız. İsa da, bugün okuduğumuz İncil’in kısa metninde, gece gündüz dikkatimizi Rab’be doğru yöneltmiş tutarak uyanık olmaya bizi teşvik etmektedir. Bu yöneltme olmasını bırakırsak kolayca ve emin olarak günahın, yani bencilliğin, gururun, başkalarına sahip olmanın, hoşumuza gelenin – bu, kardeşlerimize zarar verirse de önemli değil! -, köleliğine düşürecektik. İsa bize daimi davranışımızın hangisi olması gerektiğini söylemektedir: Uzun zaman sonra uzaktan dönen efendiyi bekleyen kişinin davranışı! O kadar ilgilenen hizmetkarı, efendinin gelişine hazır olmaya sevinçle çalışır, çünkü onu sevip onun memnun olmasını ister. Bu şekilde hizmetkarı da sadık olarak tanınabilecektir ve sadakatin ödülünü alabileceğinden emin olabilecektir.

Korintoslulara yazarken Aziz Pavlus tam da bunun için o Hristiyanları övmektedir, çünkü ‘Rab’bimiz İsa Mesih’in görünmesini” beklemekteler. Bu beklemekte olmak, Rab’bin Kendisinden sabit bir iman ve armağanlarının zenginliklerle kesinlikle mükafatlandırıldığı bir duadır. 

Rab’bi iman ve sevgi ile bekleyen cemaatte, bütün ruhani armağanla, özellikle İsa’ya tanığa faydalı olan söz ve bilgi armağanları var olmaktadırlar.

Söz armağanı, Allah’ın gizemlerini herkesten anlaşılabilen şekilde ifade edebilme armağanıdır. Ve bilgi armağanı; bütün projelerinde, İsa’nın ve havarilerinin hayatında, onların öğretişlerinde ve de insanları şeytandan kurtarıp onları kutsallaştıran Kilise’deki gizemlerinde Baba’nın sevgisini anlayabilmek ve görebilmektir. Karizmalar denilen bu ruhani armağanlar, dayanma ile İsa’da kalan kişiler içinlerdir.

Noel’e Hazırlık Devresinin dört haftası ile yeni Kilise’nin yılına başlarken, Rab’bi ruhani bekleme davranışında alıştırılacağız. O gelmektedir: O’nu sevgi ile beklemekte olan kişi bunu fark edecektir; sadece O’na hizmet etmeye çalışan kişi, O’nu kabul etmeye ve O’nun var olmasından mutlu olmaya hazır olacaktır.

Sözümüzü ve bilgimizi; sevgisine, iyiliğine ve merhametine tanıklık vermek için kullanacağız. ”Keşke gökleri yarıp insen!” diyen dua, bir eminliğe dönüşüyor: Allah gökleri açıp bizlerden biri olmaktadır, öyle ki bizler O’nu görebiliyor, dinleyebiliyor ve sevebiliyoruz. Bütün hayatımız değişecektir ve hayatın tatmin olmayan ve kendilerini hala gerçekleştirmeyen insanlara güzel haberi ilan etmek için sözlerimiz olacaklar. Bu insanlar da İsa’yı tanıyınca dirilecekler.

Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it